Pan Blaki just hit the bookstores today. So it’s an official premiere day. :D
I know most of you won’t be able to experience this album, but you can at least read some details here, or check out what the hell it is here.
Other news: I still don’t have the official release date of the CF2 game, guess we have to be patient on this. The game is finished though and being implemented into arcadeTown site as we speak.
Many of you ask me what’s next? Well, I wanted to fit Daymare Town 2 right now, but it wasn’t even in schedule until it became somewhat of a success over the internet. I’m going straight to Submachine 5: the root right now. Yay.

.. well it’s not a secret that I’m working on Covert Front 2. And that it’s almost ready. But I STILL don’t know the release date. On a special request I’m publishing two more screens from the upcoming episode. So enjoy.

… You can surely find out from this article. Written by Greg J. Smith, full version can be found here.

Leaving the biggest imprint on me are the works of Polish graphic novelist Mateusz Skutnik. Skutnik is the author of the Submachine series of games, each of which finds you escaping from an elaborate, explorable puzzle box. Captivity is a familiar theme in this genre of games, known as escape the room games in the point-and-click world. This gameplay style evolved from Robyn and Rand Miller’s 1993 classic Myst, which shaped the game industry as much as SimCity and Doom.

The Submachine games could all be described as immersive labyrinths. In each of these first-person sleuthers, the player must navigate through a series of abandoned research facilities and ruins in hopes of finding a means to freedom. Stranded without instructions, maps or context, the story forms via notes and transmissions picked up along the way. The Submachines demand an eye for pattern recognition, and the intricacy of some of the puzzles can be quite maddening. Adding to the ambiance is an eerie score and impressive sound design. There are a number of recurring motifs including typewriters, radios and pipelines that visually unite the games. Be warned, these puzzle boxes are habit-forming.

Another newspaper printed an article about Pan Blaki graphic novel album, to be released in september. Is there some kind of a buzz already emerging?… lol…

Polish language below.

~~~~

Dziennik Bałtycki, Wydanie z dnia 13 Sierpień 2007

Jestem, więc myślę

Pan Blaki, w codziennych sytuacjach niespiesznie snuje rozważania o kłamstwie, nudzie, sławie, dobroci i szczęśliwym trafie…To filozofia w pigułce, przemawiająca do każdego.

Mateusz Skutnik i Karol Konwerski w 2005 roku stworzyli komiks”Blaki”. Jego bohaterem był – jak sami mówią: Niewielki, wiecznie czymś zatroskany facecik, który sprawia wrażenie, jakby całe życie spędzał na rozmyślaniach. Bowiem, Blaki myśli dla samej przyjemności myślenia.” Zatroskanego facecika pokochali czytelnicy. Nie trzeba więc było długo czekać. W Wydawnictwie Znak jesienią ukaże się komiks “Pan Blaki” inspirowany książką znanego filozofa Leszka Kołakowskiego “Mini wykłady o maxi sprawach”. Kawałek piersi kurczaka, kiełki bambusa, kieliszek białego winna są w stanie sprowokować Blakiego do refleksji na tematy filozoficzne. Gotując obiad zauważa: Nuda jest zjawiskiem, którego najpierw musimy doświadczyć, a dopiero potem mówić o jego istnieniu… Przypadkowość nie jest lekarstwem na nudę. Wizyta w Urzędzie Skarbowym skłania go do refleksji o wybaczaniu. Branie kredytu w banku, parzenie herbaty, zakupy… to czynności tak zwyczajne, że aż banalne. Jednak, stanowią znakomity punkt wyjścia do rozważań o sprawach najważniejszych. Pan Blaki, uwikłany w prozę życia nieustannie próbuje dociec prawdziwej natury rzeczy. Z jego refleksji i spostrzeżeń wyłania się subtelne przesłanie, do dzisiejszych, pędzących na oślep, czasów: Zatrzymaj się, zastanów. Bądź uważny. Może świat stanie się ciekawszy, a ty odrobinę lepszy?

– Dlaczego czytelnicy tak pokochali filozofującego Blakiego?

– Wydaje mi się, że jest to filozofia przyziemna, codziennego dnia – odpowiada autor rysunków Mateusz Skutnik. – On tak naprawdę rozmawia o rzeczach zwyczajnych. O tym co mu się wydarza i to analizuje. W związku z tym przemawia do wielu ludzi, którzy się z nim utożsamiają. Dlatego natychmiast łapie ciepły, dobry kontakt z czytelnikiem, który może się utożsamiać z jego problemami.

– Jakie komiksy czytał pan w dzieciństwie?

– Wychowałem się na klasyce: “Tytus, Romek i Atomek”, “Hans Kloss” i “Kajko i Kokosz” – czyli święta trójca polskiego komiksu peerelowskiego. Komiks wydaje się, że jest jedną z prostszych form do przekazania jakichś historii, jeżeli ktoś ma coś do opowiedzenia. Jest nawet taka teoria, że jeżeli ktoś nie czytał komiksu będąc dziecięciem, później trudno mu czytać rysunkowe opowieści będąc dorosłym.

– Dlaczego został pan autorem obrazkowych historii?

– Tę formę znam od dzieciństwa i czuję się w niej, jak ryba w wodzie. Nie jestem w stanie napisać opowiadania, książki czy zrobić filmu (bo komiks można porównać do pewnego rodzaju filmowej opowieści), ale w komiksowej historii się odnalazłem. Kiedy pojawia się nowa historia, którą chciałbym opowiedzieć czytelnikom postaje komiks.

– Czy prawdą jest że Tomasz Bagiński (nominoway do Oskara za “Katedrę”) zamierza zrealizować film oparty na komiksie “Kinematograf” z tomu “Rewolucje”?

– Jak najbardziej. Myśmy się już dwa lata temu spotkali w tej sprawie. Tomek jest niestety, bardzo zapracowanym człowiekiem i nie ma zbyt wiele czasu. Nie ukrywam, że byłby to film artystyczny zrobiony, jakby “po godzinach”. Ale jesteśmy umówieni.

– Powiedział pan w jednym z wywiadów, że nie ma ciśnienia na sukces i będzie tworzył mniej.

– W Polsce nie da się tak naprawdę zarabiać na komiksie. Więc to jest swego rodzaju hobby, choć jednocześnie to tworzenie sztuki. Ale ja się z tego cieszę, ponieważ zarabiam na zupełnie innych rzeczach, a komiks zostaje jako ta forma hobbystyczna-artystyczna, którą spokojnie, niespiesznie uprawiam dla przyjemności. Nie muszę tego robić, żeby zarobić na chleb i nie muszę stać się sławnym dzięki komiksom.

Grażyna Antoniewicz

Well, the title says it all. Completely unexpectedly DMT became a hit, so I guess I owe You some kind of continuation. A series perhaps. Well, at the end of the first game we can clearly see that main character walking down the brigde, escaping the Daymare, but he’s heading towards some more locations. That was an open path for me to continue. Appears we didn’t leave the Daymare, only some small City Hall square. Who knows what lies on the other side of the bridge?…

Um, right, the official homesite:

…DayMare Town…

Today mochibot counted that there were 294,558 players of Covert Front episode 1 on August the 2nd. That’s well over quarter of a million in a single day. I’m impressed, Karol is impressed, we want to thank You and assure You that we’re working on the second episode. Need a proof? Take a look:

Ok, so now as the game hit the net and we got a huge response from the players, there are few main big questions that appear in almost every comment that need to be answered:

Q: Where was the code for opening the dining room clock?

A: It wasn’t too hard to find. ArcadeTown wanted this game to be slightly less difficult than the Submachine series, so it is. Look closely at the paintings in the main hall. There it is.

Q: Why isn’t the game finished?

A: Well, it IS finished, since it’s just an “episode 1” as clearly stated in the title of the game. You got the order to search the house, collect the evidence and escape. That was all acomplished in this episode.

Q: When is the next part coming out?

A: I can’t give you any specific date. But – Karol is already finishing the story for the second episode. The engine is ready, developing an episode with all graphics takes about a month. So go figure the date for yourself. ;)

Q: How many episodes are there going to be?

A: We have stories prepared for four episodes (prepared meaning – we have a concept of what’s going to happen, they’re not yet written though). That’s when the whole von Toten story will end. After that we’ll see if there is a pressure to keep this going on on different missions, or maybe we’ll come up with something completely different and new.

>>>>>>>news flash<<<<<<<

I just found out that the world premiere of Covert Front will be on july 18th. Sorry for desinforming you about the release date, but I was just talking about finishing date of this game, not publishing. Right now it’s out of my hands, so please be patient. This week will pass very quickly. :D

>>>>>>>/news flash<<<<<<<

What if World War 1 started in 1901?…

This is a screenshot from a new game that I’m currently working on. Can’t tell you much details on that stage of development, but it’s a point and click spy story allright. I’m guessing it will be finished by the end of June, so stay tuned for something completely new (not submachine).

… and with some good material. Of course it was a rather laid back two week break from everything, but on the other hand I came up with an idea of creating a silent ‘revolutions’ comic to match previously made ‘the ordinary day’. Those two combined give a printable material, that will probably be printed in one pocket sized mini album. I must say that there is a dose of pure pleasure in sitting in an cafe on the portugese beach, sippin’ tea, spending about an hour daily on creating a hand made comic album. It was supposed to be 24-page album, but turned out I couldn’t fit the story that came up to my brain on that number of pages, so it’s a 32-page comics. It’s all black and white for now, needs to be watercoloured before printing, which I’ll do ‘I have absolutely no idea when’, but eventually… Anyway, here is the first and the second page from that album:

I’m off to Portugal for a two-week vacation.

See you on may 16th.

m

p.s. – the drawing is from Blaki2 comic album;